Hura, udało się. Pierwszy raz sami weszliśmy na taras. Nikt nas nie prosił, przekonywał, zaganiał. Bez żadnej zachęty! No, może malutka była :). Na tarasie stały nasze opiekunki i robiły plany dotyczące nadchodzącej wiosny – jakie atrakcje dla dzieci przygotują, jak urządzą ogród, żeby dzieci z Warszawy i okolic w naszym towarzystwie wesoło mogły spędzić czas. Było to bardzo interesujące, ale trochę długo trwało, a panie trzymały miseczkę pełną marchewki i buraczków.
Było to dla nas duże wyzwanie, nasza cierpliwość została wystawiona na próbę. Postanowiliśmy przejąć inicjatywę i przypomnieć o sobie. Plany, planami, ale przecież są jakieś priorytety! Nie pozostało nic innego, jak dostać się do przysmaków i spójrzcie – daliśmy radę!
A później, ponieważ pogoda była bardzo wiosenna, przypomina się stare porzekadło – W marcu, jak w garncu – poszliśmy na spacer. Było super. Zostałyśmy „ubrane”, tzn. założona nam kantarki i w drogę.
Zmian dekoracji, to bardzo fajna sprawa, a okolice Warszawy, to naprawdę bardzo ciekawe miejsca.